پایگاه اطلاع رسانی مربوطی

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوشکه تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشیدر ادامه دو مقاله قبلی که سخنی با نماینده محترم مجلس و سخنی با خود بود سومین مقاله ام را که سخنی با نخبگان لارستان بزرگ هست مرقوم می دارم. تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.نمی خواهم نصیحت کنم که در حد من نیست .می خواهم باب گفت و گو باز کنم که گفت و گو خود در راستای توسعه و شاید هم عین توسعه باشد. چون ملتی که اهل گفت و گو و دیالوگ هست توسعه یافته اند و ملت های توسعه یافته هم اهل گفتگو و دیالوگ هستند نه مونولوگ.با استناد به صحبت های خاتمی، رئیس جمهور سابق اصلاحات، در دیدار با چارلز، ولیعهد سابق و پادشاه کنونی بریتانیا، در سال ۱۳۸۲ که گفته بود مردم سالاری یک فرآیند است که با نوشتن بخشنامه یا تحمیل از بیرون ایجاد نمی شود، بلکه به صورت درون زا در جامعه پدید می آید، شروع می کنم.خاتمی البته که دولتش را بر پایه جامعه مدنی در داخل و گفتگوی تمدن ها در عرصه بین الملل بنا نهاده بود، با توجه به سکوت او در اکثر مواقع و همه راست نگفتن ها در خیلی مواقع هر چند هم دروغ نگفت، در عین حال اگر اعتراض داشت با اما و اگر بود، باعث گردید دولتش آن چنان که امید می رفت موفقیت آمیز نگردد.این داستان آب چشم و غم درون از جامعه مدنی و آزادی و جمهوریت نظام که از مشروطیت استارت خورده تحت الشعاع مرور زمان هر روز کمرنگ و کم رنگ تر گردیده است.ما ملتی دین باور هستیم و شاید جهان هم این دین باوری را داشته است و دارد. چون قدمت دین به بلندای تاریخ بشریت بوده است. اما اروپا بعد از قرون وسطی و با ایجاد رنسانس و رفرم مذهبی با این مشکل کنار آمد و دین را در جایگاه خود قابل احترام دید و حکومت هم عاری از مذهب و به اصطلاح سکولار نمود. لذا بعد از رنسانس دیگر, ...ادامه مطلب