واژه ای که با واکنش به موقع وزیر کشور به روزنه امید برای تحول اداری تبدیل شد به قلم عبدالعزیز خضری

عبدالعزیز خضری/پیام دانش: در خبرها آمده است سرپرست فرمانداری شهرستان رفسنجان در ادبیاتی غیرمتعارف و با برخوردی نامناسب، پرسشگری از جامعه خبرنگاران را به سکوت واداشته است.

اقدام سریع و به موقع وزیر کشور در برکنار کردن این مسئول با استقبال گسترده از سوی افکار عمومی مواجه شد.

البته پیش از این ایمان شمسایی مدیر کل مطبوعات و خبرگزاری های داخلی نوشته بود موضوع را پیگیری خواهد کرد و ادامه داده بود: «در دهان خبرنگار می زنید قرار بود مردم ولی نعمت مسئولان باشند. خبرنگار، هم صدای مردم است و هم گوش و چشم مردم.»

نگارنده که بیش از ۵۰ سال در فعالیت های فرهنگی-اجتماعی و اداری حضور داشته است این عکس العمل مدیر کل مطبوعات و وزیر کشور و این رخداد را برای خود نویسنده که در کسوت خبرنگاری تجربه دارد و همواره با نوشتن مقالات مختلف مسئولان شهرستان و شهر را به عبور از محافظه کاری و کار کردن تشویق می کند و به عینه دریافته است برای تحقق خواسته ها و مطالبات عمومی نیاز به پیگیری میدانی و حضور بی وقفه در مراکز استان و کشور است، به فال نیک می گیرد.

وقتی خبرنگاری در شهرستان رفسنجان در دفاع از حقوق جامعه به طرح پرسشی می پردازد، هر چند از دید پاسخگو غیرقابل تحمل بوده باشد اما خدمتی خودباورانه به جامعه خبرنگاران و افکار عمومی کرده است و بر فعالان است از کنار چنین اتفاقاتی به سادگی عبور نکنند و قلم های خود را برای دفاع از حقوق اجتماعی و جلوگیری از پایمال شدن منافع جمعی به کار بگیرند.

شاید حتی به کار بردن چنین واژه ای از سوی مقام مسئول احتمالا تازه منصوب شده در سمت فرمانداری رفسنجان تقصیر خود ما باشد. اگر ملاحظه بیشتری صورت بگیرد مثلا در نشست ها به تعریف و تمجید خارج از عرف یک مقام بلندپایه شهرستان پرداخته شود، زیاده روی در چنین عادت هایی چه بسا منجر به این شود که مقام مسئول خود را مقدس بداند. بنابراین صحبت های گویندگان چنان چه نقدگونه باشد نباید غیرقابل تحمل تلقی شود.

امید که همکاران رسانه ها، اعضای شورای اداری و فعالان اجتماعی و فرهنگی رفتار و گفتار متین را همواره سرلوحه شیوه عمل خود قرار دهند در غیراین صورت باعث تضعیف روحیه مطالبه گری جامعه شده و به روزمرگی مدیران اجرایی منجر می شود.

در شهرستان اوز نیز بایستی بیشتر به مقوله احترام انسانی توجه و بین احترام واقعی تا تعریف، تمجید اضافی تفاوت قائل شد.به هر حال تمجید زیادی بعضا به خود تعریف شونده نیز آسیب می زند که مصداق آن در فرمانداری رفسنجان رخ داد.