شعری از ماندگار جلیلی

شعری از ماندگار جلیلی

ما اُمپُرسی که دِهمو در چه حالت ؟                  هَمَه مردم خَشِت و سَر بِحالِت؟

هَمَه دلگرم همه دوست و رفیقِت  ؟                  هَمَه در کار و بار با هم شریکِت؟

زمانی چوپونِنِه فرهاد مَیادِه                           رَهِ فرهادی از اسمِ هِه یاده

گله گاوی شَبو صَحرو شَ چَرنَه                      دَمِ صُبحی اَچو شُو دامَه کاهنَه

مَه یاده بُرجِ دُلو و بُرجِ یَکَه                               تفنگچی هم اُدازتود حِفظِ کاهنَه

هنوزُم کاهدی مِربط اُدایی ؟                             سِرِ چَهِ لَردوشِیور هَم هو دَدایی؟

گله و مالشو اَچه شوچَرسِیَه تَک  ؟                   باخَه شَبدَردانیل از یونجه بِهتَه؟

هنوزُم کاد کریم و کاد مراد هَه؟                        گله و مالشو اَچِت پَهراز چَرِندَه؟

هنوزُم تَنگِ دَشتو هیشومی اُدایی؟                گله و مالی پِی بِرکَش هو دَدایی؟

هنوز مِشکالی هَم دِهمو شَهَستِه ؟                  تفنگ سوزنی و بِرنوهم شَهَسته؟

زِرِ گِز کَتار چِلِنگَر هَستِه ؟                                تُوَرتیشه و مانتولُم شُوهَستِه؟

هنوزُم باغ و باستو کَیوگ خادایی ؟                    کوچه سنگی کسی شَه تِک اُدایی؟

به صحرو حاجی جعفر هم هَکارهَه ؟                  هَمَه مردم هَکار دارِت اُ سُفَره؟

سِرِ بِرکه رضا خَهر و دُل هَستِه  ؟                      هَمَه مردم  دُل دارت اُ تُبرَه؟

هنوزُم چون قدیم تِک دِه مَچی هَه؟                    تُنور و بِرِزَه و مَشکِ داوی هَه؟

کاوِه پَهراز مَهِن باغ و باستو پازنی هَه؟               اَچِت پازَن بیارِت مِثله جونگَه؟

مِش و قوچ سِیَه تَک هَم دِگَه هَه؟                      اَچِت بار بار چون گو  سِرِ بِرکه؟

هنوز بَشکار و جورُوم خَرمنی هَه؟                     تَلی مَنجَل داس مَشکِ هاوی هه؟

دگه یاد خَشهِ پاییزِ کاهنَه                                 دِگَه یادِ خَشِه انجیر آهنَه

دگه هیچ خبری نی از قدیمی                           مَجا آروم مَجا ساکت کسی نی

خداوندا تا خوت رحمت زیاد کُو                          به هر سالَه بهار کو دَرُ  دشت

همه مردم دلشاد و خارام بِت                           دعا گویِ  تا بِت از دل به رحمت

- - , .